چگونگی ترمیم پوست

چگونگی ترمیم پوست

تغییرات با ظاهر ناپسند و ناهنجاریهای پوسـتی  ایجاد شده از عوامل بسیاری بر روحیه ی افراد تأثیر منفی دارند. این عوامل شامل عوامـل ارثـی، سـوختگی، بیمـاری، جراحـی، تـصادف، حـوادث غیر مترقبه و امثال آنهاست.  آسیب های ناشی از این عوامل رفتـاری ناخوشایند را در افراد دچار شده ایجاد می کنند. علاوه بر مــشکل درمــان و هزینــه ی آن، احتمال دارد بــه ناهنجاری های رفتار به طور فردی و اجتماعی تبدیل شود. از جملـه ی این ناهنجاری ها انزواطلبی، قطــع روابط خانوادگی، روابط فامیلی و اجتماعی یا حتی افسرده شدن هستند.

کمک کردن بـه  ایـن نوع از افراد که به اضافه ی بر طرف کردن مشکل ظاهری و حفظ آراستگی از جانب علمـی  و درمـانی  هم  اهمیت دارد، بسیار مهم است.  نقش دانــشمندان و پزشکان علاقمند به حل کردن معضلات  علمـی، کـشف علل  بـروز بیماری  و درمان این نوع عارضه ها کاملا مشهود است.

سلول های فیبروبلاست

نقش ترمیمی سلول های فیبروبلاسـت  در عارضه های  پوستی افزون بر ماهیت خود سلول تا حد زیادی به ترمیم محیط خارج سلولی هم بستگی دارد. به طوری که بعضی مطالعات بیان کرده اند که تزریق کردن مـواد  پرکننده مثل کلاژن قادر است زمینه ی  مناسبی را برای رشـد  و ازدیاد ایـن سـلول هـا  آماده کند. یکـی دیگر از سلول های درگیر در روند ترمیم پوست مزانشیمی است.  این سلول ها به ویژه پس از آسیبهای وسیع سلولهای بنیـادی  که با ترشح  شدن مواد خارج سلولی و فاکتورهای رشـد  و تمـاس  سـلولی  نقـش  اصلی را  در ازدیاد  و عملکرد صحیح سلول های فیبروبلاستی ایفا می کنند.

اگرچه  در مطالعاتی این نقش تحت تأثیر تغییـر در ترشـحات  سلول های فیبروبلاست هم بوده است.  اما  اثر سلولهای بنیادی مزانشیمی که از منابع گوناگون جدا شده اند هنوز  مطالعه و بررسی نشده است.

بافت پوست

پوست وسیع ترین بافت بدن در مهـره داران اسـت. این بافت، وظایف زیـادی از جمله تنظـیم کردن حـرارت، هـدایت کردن حواس فیزیکی و عمل کردن به عنوان سد مکانیکی  دارد.  این عمل را به منظور  حفاظـت از بـدن در برابر حمله ی میکروارگانیـسم هـا و عوامل مضر محیطی از جمله تابش پرتوها، آسـیب هـای  مکانیکی و سـوختگی هـای گرمـایی و شـیمیایی  انجام می دهد.

پوست از بزرگ ترین بافت های موجود در بدن است کـه  به طور مداوم در مدت حیات در حال گسترده شدن و ترمیم و نوسازی است.

پوسـت از لحـاظ  بافت شناسی و وظایف به دو لایـه تقسیم می شود. این دو لایه عبارتند از لایه ی روپوسـت  یـا  اپـیدرم (epidermis) که از  ازدست رفتن رطوبت بدن جلوگیری می کند. همچنین  بـدن  را در برابر خطرات محیطی مانند عفونت ها، مواد شیمیایی و پرتوها ی فرابنفش خورشید محافظت می کنـد. لایه ی بعدی میـان پوسـت  یـا  درم (dermis) است. این لایه نقـش  تـأمین کردن و تغذیـه کردن روپوست را دارد. همچنین مسئول حفظ خاصیت انعطـافی و انـسجام مکانیکی پوست می باشد. پوست احتمال دارد از مو پوشیده شده باشد. این امر اهمیت و نقش بازسـازی  و ترمیم زخم  را نشان می دهد.

صدمه رسیدن به پوست و نیاز به پوشـاندن  پوسـت  بـرای  مراقبت از حیات، استفاده کردن از جایگزین های کاشـت  پوست را فراگیر کرده است. این روش  شـامل  محـصولات  موقت و دائمـی است  کـه  دارای پایه ی  زیـستی ، سلول های کشت داده شده (سلولی)، غیـر  سلولی مـی باشـند ، کـه  بسیاری از  آن ها به طور تجـاری  در دسـترس  هـستند. و  یـا  با  آزمایشگاه های بانک پوست فراهم می شوند.

سلول های فیبروبلاست  

سلول های فیبروبلاســت  تــشکیل دهنــده  ی مهم تــرین سلولهای موجود در بافـت  همبنـد  هـستند. این سلول ها سـنتز  و ترشح مواد بافت همبند و مولکول های پیش ساخته و انواع متنوع  کـلاژن  و فیبرهـای  کشسان  را انجام می دهند.

مراحل جهت ترمیم جراحت

روند ترمیم شدن یـک  صدمه ی  پوسـتی  را مـی شود  بـه  سـه  مرحله تقسیم کرد. این مراحل شامل: جلوگیری کردن از  خونریزی، ملتهب شدن تـرمیم  سـاختاری هستند. هر مرحله با هم پوشانی با مرحله ی بعدی شروع  مـی شـود.

مرحله ی ترمیم ساختاری را میشود  بـه  شـکل گرفتن  بافــت گرانولاســیون تازه و تغییــر وضــعیت بافــت گرانولاسیون به ایجاد جای زخم قسمت کرد کـه  احتمال دارد بین ۶ ماه تا دو سال به طول بینجامد.

سلولهای مختلفی  در روند ترمیم درم و اپـیدرم نقش بنیادی دارند. پلاکـتهـا، ماکروفاژها، نوتروفیـلهـا،  سلول هـای  Mast Cells ،T و سلول های عصبی و سلول های آسیب دیده ی حـسی  در متوقف کردن خونریزی و التهاب کمک  می کنند. سـلول هـای  اپـیدرم، فیبروبلاستهای لایه ی درم و سـلولهـای  انـدوتلیال  شـرایط  مورد نیاز برای ترمیم ساختاری پوست را آماده میکنند.

مراحل تـرمیم  شامل موارد زیر است:

ایجاد شدن لخته. لختـه فیبرینی پلاکتها را گیر می اندازد و سلولهای قرمـز  موجود در خون سطح پوست خشک می شوند. یا جای زخم را ایجاد می کنند.

ملتهب شدن. یعنی لخته مورد حمله ی ماکروفاژها و نوتروفیل ها قرار گرفته است . همچنین سـلول هـای پایه اپیدرم در حال مهاجرت به درون  لختـه و لایه ی زیـر زخم می باشند. سپس زخم از فیبروبلاسـت پر می شود.

کرم های ترمیم کننده

امروزه کرم های متنوعی در بازار دیده می شوند که ممکن است بتوانند به روند ترمیم پوست کمک کنند. یکی از وظایف این کرم ها افزودن کلاژن یا کمک به ساخته شدن کلاژن در پوست است. کلاژن الیافی کشسان است که موجب سفتی و خاصیت ارتجاعی پوست می شود.

برخی از کرم های ترمیم کننده ی پوست، حاوی سلول های بنیادی انسانی هستند. این سلول ها قابلیت تقسیم و تبدیل شدن به انواع بافت ها را دارند و وقتی سلول های بنیادی وارد پوست شدند شروع به تقسیم شدن می کنند. طی این فرآیند تعداد زیادی سلول های نو و سالم به پوست اضافه می شود. این سلول ها می توانند جایگزین سلول های قدیمی شده و به ترمیم بافت های پوستی کمک کنند.

توجه داشته باشید که اثر این کرم ها در طولانی مدت نشان داده می شود. زیرا شما در حال تحریک انجام فرآیند هایی در بدن هستید. این فرآیند ها مکانیسم خاص خود را دارند. در طی این مکانیسم ها رشد و تقسیم سلولی صورت می گیرد. بنابراین، برای اینکه اثر خود را بگذارند نیاز به زمان دارند.

برای داشتن بهترین نتیجه ابتدا پوست خود را با تمییز کننده ی مناسب و ضد حساسیت از آلودگی ها پاک کنید. سپس مقدار کمی از مرطوب کننده را روی پوست قرار داده و به آرامی مالش دهید.

برای تماس با ایران ژنس میتوانید از طریق تماس با 09121394944 و یا شماره ثابت 88563259 تماس حاصل فرمایید. کارشناسان ما بصورت 24 ساعته آماده پاسخ گویی به سوالات شما عزیزان هستند.